Özet: Bu çalışmanın ana gerekçesi, uluslararası ilişkiler akademisyenlerinin güç çalışmaları üzerine nasıl alternatif bir yöntem geliştirebileceklerine ilişkin tartışmaya katkıda bulunmaktır. Batılı olmayan bağlamda yapılan erken güç ilişkileri kavramsallaştırılmalarına bir örnek olarak İslam mutasavvıfı İbn Arabi önerilmektedir. İbn Arabi’ye göre tekrar edilemezliğin kural olduğu bir dünyada, bir şeyi tefsir yoluyla tekrarlanabilir ve sabit kılmak dünyevi amaçlar için yapılmaktadır. Arabi’nin eseri, “evren”i anlamak için yapılan girişimlerin keyfi birer müdahale olduğunu ve bu müdahalelerin aktörler arasındaki güç ilişkilerini tam anlamıyla yansıttığını ortaya koymaktadır. Bu nedenle, İbn Arabi’nin çalışması Batı-dışı bağlamda bir uluslararası ilişkiler ve dış politika disiplini için sosyolojik ve metodolojik bilimsel sorulara zemin hazırlamaktadır. Argümanları, uluslararası ilişkilerde eleştirel ve postyapısalcı güç kavramlarıyla değerlendirilebilir.

Abstract: This paper’s major motivation is to contribute to the debate on how international relations (IR) scholars can develop an alternative method for studying power. A focus on Islamic Sufi thinker Ibn Al-‘Arabi is suggested to demonstrate the early philosophical conceptualization of power relations in a non-Western context. For Ibn Al-‘Arabi, in a world in which unrepeatability is the rule, creating repeatability and fixation through interpretation is certainly done for worldly purposes. His work suggests that any attempt to understand “the cosmos” is an arbitrary intervention, which strictly reflects power relations among actors. Therefore, Ibn Al-‘Arabi’s work can trigger scholarly questions on not only methodology but also on the sociology of the IR discipline and foreign policy in a non-Western context. His arguments can be utilized in critical and poststructuralist conceptions of power in IR.

Yazının tamamını okumak için lütfen tıklayınız AliBalci-Knowledge, Repetition and Power-Jan2015